Güney Kore ve Japonya’nın dışişleri bakan yardımcıları, “zorunlu işçi” sıkıntısıyla boğuşan bağlarını ikili görüşmeler yoluyla onarmaya çalıştıklarını söylediler.
Yonhap’ın haberine göre Güney Kore Dışişleri Bakan Yardımcısı Cho Hyun-dong, ABD’nin başkenti Washington’da bir araya geldiği Amerikalı ve Japon mevkidaşları Wendy Sherman ve Takeo Mori ile ortak basın toplantısı düzenledi.
Japonya ve Güney Kore’nin ortasındaki “hassas konularda” bir sonuca varamadığını ve müzakerelere devam edeceğini belirten Cho, “Hâlâ orta yol bulmaya çalışıyoruz” dedi. söz konusu.
Cho, bu sorunun her iki ülke için de çok hassas olduğunun altını çizdi.
Japonya’daki Fukushima nükleer santralinden de bahsettiklerini kaydeden Cho, santralin Güney Kore’nin sularını kirletme ihtimaline ilişkin endişelerini ilettiğini ifade etti.
Mori, Güney Kore ile güçlü ikili ilişkilerini geliştirmek ve onarmak istediklerini de söyledi.
Görüşmede, çeşitli bölgesel ve küresel sorunların aşılabilmesi için ABD ile ikili ve üçlü iş birliğinin güçlendirilmesine devam edilmesine karar verildiği belirtildi.
İkilinin, Avustralya ve Yeni Zelanda gibi Asya-Pasifik Bölgesi’nde örnek niyetli ülkelerle iş birliğini geliştirme konusunda anlaştıkları belirtildi.
İki komşu ülkenin “hassas konuları”
1910-1945’te Japonya, Kore Yarımadası’nı sömürgeleştirdiğinde, askeri birliklerde “zorla çalıştırma” ve “sömürülen kadınlar”, iki komşu ülkenin “hassas konuları” olarak biliniyor.
Güney Kore, 12 Ocak’ta Japonya’nın Kore Yarımadası’ndaki sömürge yönetimi sırasında zorla ve ücretsiz olarak çalıştırdığı emekçilere tazminat sağlamak için bir fon kurmayı planladıklarını açıklamıştı.
Zorla Koreli işçiler
Güney Kore’de 1910-1945 yıllarında Kore Yarımadası’ndaki sömürge yönetimi sırasında Japonya’nın zorunlu ve ücretsiz işçileri ve yakınları tarafından açılan davalarda birçok Japon şirketi tazminat ödemeye mahkûm edildi.
Karar, bekleyen örnek davalar için emsal teşkil etti ve diğer Japon şirketleri defalarca tazminat cezasına çarptırıldı.
Japonya, 1965 yılında diplomatik ilişkilerin normalleşmesi için Güney Kore ile yapılan müzakerelerin ardından imzalanan anlaşma ile Güney Kore’ye aktarılan hibe, bağış ve kredilerin “savaş tazminatı” olduğunu ve bu anlaşma ile tazminat konusunun kapandığını iddia ediyor.
Güney Kore ise insanları sömürge yönetimi altında çalışmaya zorlamanın insanlık suçu olduğunu, haksızlığa uğrayanların haklarının iki ülke arasında imzalanan anlaşmalarla sınırlandırılamayacağını savunuyor.
